Σαν γνήσιος λάτρης της σοκολάτας δεν παρέλειψα να επισκεφτώ το Μουσείο σοκολάτας που είχε στήσει η εταιρεία Παυλίδης για τον εορτασμό των 150 χρόνων της σοκολάτας υγείας το 2011 ( καθότι η πρώτη σοκολάτα κατασκευάστηκε στην Ελλάδα το 1861 μέχρι τότε ιδέα δεν είχαν στο νεοσύστατο τότε κράτος για αυτό το εθιστικό γλύκισμα που προωθήθηκε αρχικά ως ρόφημα από τον Σπυρίδωνα Παυλίδη). Το πρώτο γλυκισμοτοποιείο που λες άνοιξε στην Αιόλου από τον Παυλίδη το 1852 και αφού ο θρυλικός ζαχαροπλάστης (πρώην τυπογράφος) γύρισε πολλές ευρωπαικές πόλεις για να πάρει ιδέες για την κατασκευή σοκολάτας, όπως στο Παρίσι, Νάπολη, Βιέννη, Λονδίνο και με ευρωπαικό αέρα πλέον γύρισε στην Αθήνα και η σοκολάτα του έγινε ανάρπαστη κερδίζοντας μάλιστα πολλά ευρωπαΪκά βραβεία.
Με αυτές τις πληροφορίες μαγεμένος βρέθηκα μαζί με την Βάσια (ξέρετε ποια) και τον Φάνη (ο οπερατέρ ντε) στο εργοστάσιο του Παυλίδη στην Πειραιώς 135 για να απολαύσουμε την σοκολάτα που γλύκανε γενιές και γενιές αλλά και να δούμε την παρουσίαση που θα έκαναν στο κοινό και ότι άλλες εκπλήξεις μας επιφύλασσαν.
 |
| Εργοστάσιο σοκολάτας Παυλίδη |
Να αναφέρω ότι το event αυτό που γινόταν μόνο για 2 μέρες στις 29 και 30 Γενάρη και είχε διαφημιστεί πάρα πολύ από όλα τα ΜΜΕ οπότε περιμέναμε να είχε αρκετό κόσμο....
Η αλήθεια είναι ότι τούτη την λαοθάλασσα δεν την περιμέναμε! Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας πραγματικά ότι η ουρά για το Μουσείο θα ήταν εκατοντάδες (δεν υπερβάλλω!) μέτρα. Ήμασταν έτοιμοι να αποχωρήσουμε από αυτό που θα μπορούσε να αποτελέσει προεκλογική συγκέντρωση (προ κρίσης!), αλλά τελικά χωθήκαμε μέσα στον κόσμο και περιμέναμε ελπίζοντας ότι η ουρά θα προχωράει σχετικά γρήγορα. Διαψευστήκαμε ο κόσμος προχωρούσε εξαντλητικά αργά, τα αυτοκίνητα και ο κόσμος που περνούσε δίπλα μας μας κοιτούσε γεμάτος απορία για το τί περιμένουμε και το πόσα άτομα είχαν συγκεντρωθεί. Μετά την πρώτη ώρα αναμονής είχαμε πλεόν συνηθίσει και ξέραμε ότι θα περιμέναμε πολλή ώρα ακόμα καθώς δεν είχαμε ούτε καν οπτική επαφή του χώρου της παρουσίασης οπότε είπαμε να γυρίσουμε και ένα βιντεάκι όσο περιμέναμε!
http://www.youtube.com/watch?v=FPfBGzUD2H4
Στα μισά της ουράς υπήρχαν περίπτερα που μοίραζαν δωρεάν καφέ φίλτρου γνωστής εταιρίας για τον προφανή λόγο να έχουμε δυνάμεις να αντέξουμε την πολύωρη αναμονή που έφτασε αισίως τις σχεδόν 3 ώρες! Αφού τελικά μετά από την τόση αναμονή καταφέραμε να μπούμε βρεθήκαμε σε έναν χώρο προσεγμένο και παντού κυριαρχούσαν οι αποχρώσεις του μπλε όπως είναι και το χρώμα της συσκευασίας την σοκολάτας υγείας.
Στον χώρο υπήρχαν μουσειακά εκθέματα επεξεργασίας σοκολάτας καθώς και αφίσες και κείμενα που επεξηγούσαν την πορεία της σοκολάτας Παυλίδη μέσα στον χρόνο. Η περιήγηση γινόταν και από ξεναγούς που με σύντομες παρουσιάσεις μας εξηγούσαν το πώς ξεκίνησε η κατασκευή της καθώς και τα στάδια επεξεργασίας της σοκολάτας μέχρι το τελικό προιόν που είναι η συσκευασμένη σοκολάτα ( να αναφέρω ότι μετά από τόσες ώρες και οι ξεναγοί ήταν κουρασμένοι και δεν τους έλεγες και ορεξάτους συν του ότι το μηχάνημα που θα μας έδειχνε το πώς βγαίνει η συσκευασία της σοκολάτας είχε χαλάσει...)
Το λαχταριστό κομμάτι της έκθεσης ήταν τα συντριβάνια σοκολάτας που κυριαρχούσαν στο χώρο με κοπέλες ντυμένες με τον ζαχαροπλαστικό σκούφο να μας προσφέρουν ζαχαραρωτά (marshmallows) βουτώντας τα στο σοκολατένιο υγρό. Ήταν πραγματικά απολαυστικό και μας έκανε να ξεχάσουμε την πολύωρη αναμονή που είχαμε ζήσει!
 |
| Συντριβάνια σοκολάτας
Οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούσαν να βγάλουν νοσταλγικές φωτογραφίες σε έναν χώρο που είχε διαμορφωθεί ειδικά ώστε να θυμίσει κάτι από την παλιά εποχή των πρώτων χρόνων της σοκολάτας Παυλίδη και μέσα σε ένα φόντο με το χαρακτηριστικό μπλε της συσκευασίας!
Στο χώρο υπήρχε και ένα ομοίωμα μιας τεράστιας συσκευασίας σοκολάτας που δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ! Σε βιτρίνες υπήρχαν επίσης συλλεκτικές συσκευασίες σοκολάτας σε σχέδια που είχαν επιμεληθεί οι φοιτητές σχολής σχεδίου και διαθέτονταν για φιλανθρωπικό σκοπό.
 |
Φεύγοντας μπορούσαμε να αγοράσουμε πακέτα των συλλεκτικών συσκευασιών που επιδεικνύει η Βάσια παραπάνω καθώς επίσης μοιράζονταν σοκολάτες υγείας με γεύση πορτοκάλι που είναι η τελευταία καινοτομία του Παυλίδη και ιδιαίτερα απολαυστική!
Η εμπειρία που αποκομίσαμε εν τέλει από την επίσκεψή μας, είχε γεύση γλυκόπικρη όπως και η ίδια η σοκολάτα υγείας Παυλίδη άλλωστε! Ο χώρος ήταν προσεγμένος ΄και σύγχρονος με επεξηγηματικά κείμενα και εκθέματα που αναδείκνυαν την ιστορία της σοκολάτας στην Ελλάδα . Θα μπορούσε να έχει περισσότερη οργάνωση όσον άφορά την διαχείριση του κόσμου που είχε έρθει να επισκεφτεί την έκθεση και να διέθεταν περισσότερες μέρες στο κοινό να μπορέσει χωρίς ταλαιπωρίες να απολαύσει οπτικά και γευστικά αυτό που είχε να μας παρουσιάσει το Μουσείο σοκολάτας. Οι ώρες αναμονής μας έκαναν να θεωρόύμε την λίγη ώρα που περιμένουμε το λεωφορείο στην στάση ένα τίποτα μπροστά σε αυτό που ζήσαμε όπως χαρακτηριστικά μου είπε η Βάσια! Στα επόμενα 150 χρόνια λοιπόν σοκολάτας Παυλίδη hurray!
Γιώργος Γκεβρέκης
