Τάρτα γεμιστή με καραμελωμένη σοκολάτα γάλακτος

Τάρτα με καραμελωμένη σοκολάτα γάλακτος

Ήρθε η στιγμή να ασχοληθώ αυτή την φορά με την δημιουργία μια τάρτας γλυκιάς εννοείται και μπορώ να πω από την μικρή μου εμπειρία στην κατασκευή μιας τάρτας, πως είναι αρκετά εύκολη σαν διαδικασία αλλά και αρκετά απαιτητική. Υπάρχει πιθανότητα να σας σπάσει η τάρτα ή να παραψηθεί αλλά αν έχετε την κατάλληλη φόρμα για τάρτα που θα δώσει το κατάλληλο σχήμα στην τάρτα δεν θα υπάρξει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στην κατασκευή της αρκεί να αφήσετε την ζύμη να ξεκουραστεί στο ψυγείο.

  Στην γεύση είναι πολύ γευστική με έντονη την γλυκιά γεύση της σοκολάτας γάλακτος με καραμελένιες νότες και την μπισκοτένια υφή της τάρτας να αναμειγνύεται στον ουρανίσκο και σε συνδυασμό με την βελούδινη υφή της κρέμας σοκολάτας κάνει το αποτέλεσμα απογειωτικό!

    Και ιδού η συνταγή :

       Υλικά 

      Για την ζύμη

80 γρ βούτυρο τεμαχισμένο σε κύβους

65 γρ. ζάχαρη άχνη

1 αυγό ( αν είναι μικρό θα χρειαστεί δύο)

175 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

40 γρ. κακάο

Για την γέμιση

240 γρ. καστανή ζάχαρη

120 γρ. βούτυρο

400 γρ. κρέμα γάλακτος 35 % λιπαρά

200 γρ. κουβερτουρα γάλακτος τεμαχισμένη σε κομμάτια

Εκτέλεση 

Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά της ζύμης μαζί και τα χτυπάμε στο μίξερ σε μέτρια ταχύτητα με το φτερό σε ένα μπολ (αρκετά μεγάλο γιατί θα πεταχτούν όλα τα υλικά στην κουζίνα και θα έχετε καθάρισμα μετά!) μέχρι να γίνει μια ομοιογενής ζύμη. Στην συνέχεια την τυλίγουμε σε μια μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο για μία ώρα. Λίγη ώρα πριν την βγάλουμε από το ψυγείο προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς. Ανοίγουμε την ζύμη σε φύλλο 4-5 χιλιοστών και το μεταφέρουμε σε  σε φόρμα τάρτας διαμέτρου 23 εκατοστών. Ψήνουμε την τάρτα για 20 λεπτά αφού έχουμε απλώσει σε μια λαδοκολλά φασόλια ή ρύζι έτσι ώστε να μην φουσκώσει η ζύμη. Στην συνέχεια αφαιρούμε την λαδόκολλα και ψήνουμε για άλλα 10 λεπτά.

  Ετοιμάζουμε την γέμιση λοιπόν βάζοντας την κρέμα γάλακτος με την ζάχαρη και το βούτυρο να βράσει ανακατεύοντας μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και αφήνουμε τα μείγμα να βράσει για 10-15 λεπτά και μετά είναι έτοιμο να το χύσουμε στην σοκολάτα και ανακατεύουμε με μια μαρίζ ( η γνωστή σπάτουλα) και το αδειάζουμε στην τάρτα που έχει κρυώσει στο μεταξύ. Αφήνουμε την τάρτα να κρυώσει και να πήξει η κρέμα για 2 ώρες τουλάχιστον ( αν δεν πήζει βάλτε το στο ψυγείο προς το τέλος). Και έτσι είστε έτοιμοι/ες έχετε φτιάξει μια λαχταριστή τάρτα να καλέσετε τους φίλους σας (μην είστε μοναχοφάηδες!) για ένα απολαυστικό απόγευμα με την συνοδεία αχνιστού καφε. Καλά γλυκομαγειρέματα!

 Enjoy!

ΤΟΥΡΤΑ OREO

                                                http://youtu.be/EoojUNgON0w






 Μια και αποφασίσαμε να κάνουμε τις εκπομπές πιο συχνά αποφασίσαμε να κάνουμε την τούρτα oreo  που είναι μια οικονομική,εύκολη και νόστιμη επιλογή για γιορτές και παιδικά πάρτυ αφού τα συγκεκριμένα μπισκότα είναι αγαπητά από όλους σχεδόν! Το φτιάξαμε κυριολεκτικά σε ένα μισάωρο αν εξαιρέσουμε και τον χρόνο αναμονής στο ψυγείο ώστε να κρυώσει το μείγμα της κρέμας.
 Είναι ελαφρύ γλυκό καθώς δεν χρησιμοποίησα κρέμα γάλακτος ( το κορν φλαουερ έπηξε την κρέμα και έγινε απολαυστική). Μπορείτε να δείτε την συνταγή αναλυτικά στην κατηγορία τούρτες στο site.

  Καλά γλυκομαγειρέματα!

Στο Μουσείο σοκολάτας Παυλίδη

  Σαν γνήσιος λάτρης της σοκολάτας δεν παρέλειψα να επισκεφτώ το Μουσείο σοκολάτας που είχε στήσει η εταιρεία Παυλίδης για τον εορτασμό των 150 χρόνων της σοκολάτας υγείας το 2011 ( καθότι η πρώτη σοκολάτα κατασκευάστηκε στην Ελλάδα το 1861 μέχρι τότε ιδέα δεν είχαν στο νεοσύστατο τότε κράτος για αυτό το εθιστικό γλύκισμα που προωθήθηκε αρχικά ως ρόφημα από τον Σπυρίδωνα Παυλίδη). Το πρώτο γλυκισμοτοποιείο που λες άνοιξε στην Αιόλου από τον Παυλίδη το 1852 και αφού ο θρυλικός ζαχαροπλάστης (πρώην τυπογράφος) γύρισε πολλές ευρωπαικές πόλεις για να πάρει ιδέες για την κατασκευή σοκολάτας, όπως στο Παρίσι, Νάπολη, Βιέννη, Λονδίνο και με ευρωπαικό αέρα πλέον γύρισε στην Αθήνα και η σοκολάτα του έγινε ανάρπαστη κερδίζοντας μάλιστα πολλά ευρωπαΪκά βραβεία.
   Με αυτές τις πληροφορίες μαγεμένος βρέθηκα μαζί με την Βάσια (ξέρετε ποια) και τον Φάνη (ο οπερατέρ ντε) στο εργοστάσιο του Παυλίδη στην Πειραιώς 135 για να απολαύσουμε την σοκολάτα που γλύκανε γενιές και γενιές αλλά και να δούμε την παρουσίαση που θα έκαναν στο κοινό και ότι άλλες εκπλήξεις μας επιφύλασσαν. 

Εργοστάσιο σοκολάτας Παυλίδη

  

     Να αναφέρω ότι το event αυτό που γινόταν μόνο για 2 μέρες στις 29 και 30 Γενάρη και είχε διαφημιστεί πάρα πολύ από όλα τα ΜΜΕ οπότε περιμέναμε να είχε αρκετό κόσμο....

 Η αλήθεια είναι ότι τούτη την λαοθάλασσα δεν την περιμέναμε! Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας πραγματικά ότι η ουρά για το Μουσείο θα ήταν εκατοντάδες (δεν υπερβάλλω!) μέτρα. Ήμασταν έτοιμοι να αποχωρήσουμε από αυτό που θα μπορούσε να αποτελέσει προεκλογική συγκέντρωση (προ κρίσης!), αλλά τελικά χωθήκαμε μέσα στον κόσμο και περιμέναμε ελπίζοντας ότι η ουρά θα προχωράει σχετικά γρήγορα. Διαψευστήκαμε ο κόσμος προχωρούσε εξαντλητικά αργά, τα αυτοκίνητα και ο κόσμος που περνούσε δίπλα μας μας κοιτούσε γεμάτος απορία για το τί περιμένουμε και το πόσα άτομα είχαν συγκεντρωθεί. Μετά την πρώτη ώρα αναμονής είχαμε πλεόν συνηθίσει και ξέραμε ότι θα περιμέναμε πολλή ώρα ακόμα καθώς δεν είχαμε ούτε καν οπτική επαφή του χώρου της παρουσίασης οπότε είπαμε να γυρίσουμε και ένα βιντεάκι όσο περιμέναμε!

   http://www.youtube.com/watch?v=FPfBGzUD2H4









 Στα μισά της ουράς υπήρχαν περίπτερα που μοίραζαν δωρεάν καφέ φίλτρου γνωστής εταιρίας για τον προφανή λόγο να έχουμε δυνάμεις να αντέξουμε την πολύωρη αναμονή που έφτασε αισίως τις σχεδόν 3 ώρες! Αφού τελικά μετά από την τόση αναμονή καταφέραμε να μπούμε βρεθήκαμε σε έναν χώρο προσεγμένο και παντού κυριαρχούσαν οι αποχρώσεις του μπλε όπως είναι και το χρώμα της συσκευασίας την σοκολάτας υγείας.

     Στον χώρο υπήρχαν μουσειακά εκθέματα επεξεργασίας σοκολάτας καθώς και αφίσες και κείμενα που επεξηγούσαν την πορεία της σοκολάτας Παυλίδη μέσα στον χρόνο. Η περιήγηση γινόταν και από ξεναγούς που με σύντομες παρουσιάσεις μας εξηγούσαν το πώς ξεκίνησε η κατασκευή της καθώς και τα στάδια επεξεργασίας της σοκολάτας μέχρι το τελικό προιόν που είναι η συσκευασμένη σοκολάτα ( να αναφέρω ότι μετά από τόσες ώρες και οι ξεναγοί ήταν κουρασμένοι και δεν τους έλεγες και ορεξάτους συν του ότι το μηχάνημα που θα μας έδειχνε το πώς βγαίνει η συσκευασία της σοκολάτας είχε χαλάσει...)

Το λαχταριστό κομμάτι της έκθεσης ήταν τα συντριβάνια σοκολάτας που κυριαρχούσαν στο χώρο με κοπέλες ντυμένες με τον ζαχαροπλαστικό σκούφο να μας προσφέρουν ζαχαραρωτά (marshmallows) βουτώντας τα στο σοκολατένιο υγρό. Ήταν πραγματικά απολαυστικό και μας έκανε να ξεχάσουμε την πολύωρη αναμονή που είχαμε ζήσει!

Συντριβάνια σοκολάτας

Οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούσαν να βγάλουν νοσταλγικές φωτογραφίες σε έναν χώρο που είχε διαμορφωθεί ειδικά ώστε να θυμίσει κάτι από την παλιά εποχή των πρώτων χρόνων της σοκολάτας Παυλίδη και μέσα σε ένα φόντο με το χαρακτηριστικό μπλε της συσκευασίας!

Στο χώρο υπήρχε και ένα ομοίωμα μιας τεράστιας συσκευασίας σοκολάτας που δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ! Σε βιτρίνες υπήρχαν επίσης συλλεκτικές συσκευασίες σοκολάτας σε σχέδια που είχαν επιμεληθεί οι φοιτητές σχολής σχεδίου και διαθέτονταν για φιλανθρωπικό σκοπό.

  Φεύγοντας μπορούσαμε να αγοράσουμε πακέτα των συλλεκτικών συσκευασιών που επιδεικνύει η Βάσια παραπάνω καθώς επίσης μοιράζονταν σοκολάτες υγείας με γεύση πορτοκάλι που είναι η τελευταία καινοτομία του Παυλίδη και ιδιαίτερα απολαυστική!

   Η εμπειρία που αποκομίσαμε εν τέλει από την επίσκεψή μας, είχε γεύση γλυκόπικρη όπως και η ίδια η σοκολάτα υγείας Παυλίδη άλλωστε! Ο χώρος ήταν προσεγμένος ΄και σύγχρονος με επεξηγηματικά κείμενα και εκθέματα που αναδείκνυαν την ιστορία της σοκολάτας στην Ελλάδα . Θα μπορούσε να έχει περισσότερη οργάνωση όσον άφορά την διαχείριση του κόσμου που είχε έρθει να επισκεφτεί την έκθεση και να διέθεταν περισσότερες μέρες στο κοινό να μπορέσει χωρίς ταλαιπωρίες να απολαύσει οπτικά και γευστικά αυτό που είχε να μας παρουσιάσει το Μουσείο σοκολάτας. Οι ώρες αναμονής μας έκαναν να θεωρόύμε την λίγη ώρα που περιμένουμε το λεωφορείο στην στάση ένα τίποτα μπροστά σε αυτό που ζήσαμε όπως χαρακτηριστικά μου είπε η Βάσια! Στα επόμενα 150 χρόνια λοιπόν σοκολάτας Παυλίδη hurray!

                                                                                      Γιώργος Γκεβρέκης 

Σαρλότ με cranberries

  Είναι ένα γλυκό που δύσκολα μπορεί να το κατατάξει κάποιος σε μια κατηγορία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τούρτα αλλά και πάλι δεν ακολουθεί επακριβώς την δομή μια τούρτας. Γεγονός πάντως είναι πως είναι ένα πολύ εντυπωσιακό γλυκό που από μόνο του είναι μια κατηγορία και έχει ναι λοιπόν είναι ένα έδεσμα με ταυτότητα με όνομα που η καταγωγή του είναι αμφιλεγόμενη, είναι μια σαρλότ!

  Οι πρώτες σαρλότ κατασκευάστηκαν, σύμφωνα με ιστορικούς της γαστρονομίας, στην Αγγλία στα τέλη του 18ου αιώνα με βασικό συστατικό το μήλο και συγκεκριμένα από την σύζυγο του του Γεωργίου του 3ου  βασίλισσας Σαρλότ που έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την καλλιέργεια των μήλων. Αυτός που εισήγαγε την σαρλότ στην βασιλική αυλή ήταν ο Γάλλος σεφ Marie- Antoine Careme ο οποίος κατά άλλους ονόμασε το γλύκισμα έτσι προς τιμή της μοναχοκόρης του πρώην εργοδότη του Charles IV, πριγκίπισσας Σαρλότ και ιδού η Σαρλότ παριζιέν.    
      Αργότερα την μετονόμασε σε Σαρλότ ρους για χατήρι του τσάρου Αλεξάνδρου 1ου όταν βρισκόταν στην υπηρεσία του. Τα χρόνια πέρασαν λοιπόν και μια παραλλαγή της σαρλότ πέρασε τον Ατλαντικό και βρέθηκε να σερβίρεται στην Νέα Υόρκη σε ζαχαροπλαστεία σε ατομικά χάρτινα κυπελάκια με στρώσεις κέικ, σαντιγύ και ένα κερασάκι μαρασκίνο στην κορυφή και με το παρατσούκλι "αμβροσία του Μπρούκλιν" καθιερώθηκε και έγινε το αγαπημένο των Νεουορκέζων τις δεκαετίες 1930-50. Ετυμολογικά ίσως προέρχεται από την αρχαία αγγλική λέξη charlyt που σήμαινε γεύμα με κρέμα.
  
  Η συνταγή που έφτιαξα είναι αρκετά εύκολη και ελαφριά στην γεύση (καθότι υπάρχουν άπειρες παραλλαγές με ή χωρίς σαβαγιάρ) και έχει μια ελληνική νότα καθώς περιέχει και γιαούρτι ( που έχει γίνει μεγάλη μόδα παγκοσμίως σε μορφή παγωτού ή μη). Δείτε την συνταγή και φτιάξτε το δεν θα σας πάρει πάνω από μισή ώρα και θα απολαύσετε την αυτοκρατορική γεύση της σαρλότ. Η συνταγή γίνεται και με φρούτα του δάσους αλλά επειδή πιθανόν να μην βρείτε γιατί που να τρέχετε να μαζεύεται φρουτάκια από το πλησιέστερό σας δάσος συν και ότι τα δάση εκλείπουν στις μέρες μας και τα συμβατικά σουπερ μάρκετ δεν τα διαθέτουν προτιμήστε κρανμπερις ή κάποιο άλλο μούρο να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο.
             
                                                                                  Γιώργος Γκεβρέκης

Υλικά :

1 πακέτο σαβαγιάρ

200 γρ φρέσκο γάλα΄για το ράντισμα

500 γρ κρέμα γάλακτος 35 % λιπαρά

250 γρ γιαούρτι στραγγιστό

80 γρ ζάχαρη άχνη

250 γρ αποξηραμένα cranberries

10 γρ φύλλα ζελατίνης 

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Κτυπάμε την κρέμα γάλακτος με το γιαούρτι και την άχνη στο μίξερ σε σφιχτή σαντιγί. Προσθέτουμε τα φύλλα ζελατίνης (αφού τα μαλακώσουμε σε κρύο νερό και τα διαλύσουμε σε λίγο ζεστό). Προσθέτουμε τα cranberries και ανακατεύουμε απαλά με μια μαρίζ. Σ’ ένα τσέρκι διαμ. 20 εκ. τοποθετούμε περιφερειακά τα σαβαγιάρ κομμένα στο 1/3 και ραντισμένα με λίγο γάλα. Βάζουμε στο κάτω μέρος λίγα σαβαγιάρ ραντισμένα και από πάνω την κρέμα. Γαρνίρουμε με τα cranberries.

Κέικ γενεθλίων με αμυγδαλόπαστα

       Μια και πλησίαζαν τα γενέθλιά μου σκεφτόμουν να φτιάξω κάτι εντυπωσιακό και νόστιμο παράλληλα που όμως να μην είναι βαρύ σαν γλυκό όπως μια τούρτα ενδεχομένως. 'Ετσι έφτιαξα αυτό το κέικ με επίστρωση μαρμελάδας rasberry και επικάλυψη αμυγδαλόπαστας γνωστής διεθνώς ως marzipan. Χρησιμοποίησα 2 ειδών αμυγδαλόπαστες, μια έτοιμη του εμπορίου και μια ποσότητα που έφτιαξα ο ίδιος.

   Η συμβουλή μου είναι αν επιχειρήσετε να φτιάξετε αμυγδαλόπαστα να είστε πολύ προσεκτικοί με το υγρό υλικό που θα χρησιμοποιήσετε (ασπράδια αυγών) καθώς ενδέχεται να σας βγει αρκετά υδαρές. Στην περίπτωση αυτή προσθέστε παραπάνω τριμμένο αμύγδαλο. Επίσης το αμύγδαλο πρέπει να είναι πάρα πολύ ψιλοκομμένο έτσι ώστε στην τελική της μορφή η αμυγδαλόπαστα να έχει την υφή πλαστελίνης έτσι ώστε να πλάθεται εύκολα και να μην σπάει στα χέρια.Αν αρχίζει να γίνεται πιο μαλακό από ότι πρέπει βάλτε το στο ψυγείο για λίγη ώρα να σφίξει. Ως προς την διακόσμηση και τα χρώματα μπορείτε να πειραματιστείτε με οποιαδήποτε σχέδια έχετε έμπνευση και να χρησιμοποιήσετε ότι μαρμελάδα προτιμάτε!

                                                                                     Γιώργος Γκεβρέκης

      Υλικά 

190 γρ. κουβερτούρα 50-55 % chocolate 

160 γρ. βούτυρο αγελάδος/ butter

200 γρ. ζάχαρη/ sugar

6 αυγά/ eggs

160 gr αλεύρι για όλες τις χρήσεις/ all purpose flour

Για την επικάλυψη/ for the icying

200 gr. μαρμελάδα της αρεσκείας σας/ jam of your preference

2 δόσεις μαρτσιπάν ( μία δόση είναι 500 γρ και αποτελείται από 250 γρ αμυγδαλόσκονη, 250 γρ ζάχαρη άχνη και 2 ασπράδια αυγών. Τοποθετούμε στο μούλτι τα ξεφλουδισμένα αμύγδαλα με την ζάχαρη άχνη και τα πολτοποιούμε μέχρι να γίνουν πούδρα. Στην συνέχεια προσθέτουμε σιγά σιγά τα ασπράδια και ανακατεύουμε μέχρι να αποκτήσει την υφή πλαστελίνης/ one dose of marzipan can be made with 250 gr almond powder, 250 gr icying sugar and 2 egg whites. Pulverize the almonds with the icying sugar and then mix the egg with the mixture till is quite stiff like plasteline.)

 2 colours of your preference

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς και απλώνουμε σε μια λαδόκολλα ένα τσέρκι διαμέτρου 24  εκ. ή εναλλακτικά ένα ταψί ίδιων διαστάσεων. Λιώνουμε την σοκολάτα σε μπεν μαρί. Σε ένα κάδο του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη για περίπου 5 λεπτά μέχρι το μέιγμα να γίνει σαν κρέμα. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά και στην στην συνέχεια την λιωμένη κουβερτούρα και το αλεύρι. 

  Αδειάζουμε το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε για 50-60 λεπτά μέχρι να βυθίζουμε ένα μαχαίρι και να μην έχει υπολείμματα όταν το βγάζουμε. Το αφήνουμε μια ώρα να κρυώσει. Αλείφουμε όλη την επιφάνεια με την μαρμελάδα. Φτιάχνουμε το μαρτσιπάν, το χωρίζουμε στην μέση και ανοίγουμε το ένα κομμάτι σε φύλλο πάχους 3 εκ. (προαιρετικά το χρωματίζουμε με χρώμα ζαχαροπλαστικής).To σηκώνουμε και καλύπτουμε με αυτό όλο το κέικ. Το δεύτερο κομμάτι το χωρίζουμε σε άλλα 2 κομμάτια και το πιο μεγάλο αφού το χρωματίσουμε, το ανοίγουμε σε φύλλο 3 εκ και με κουπάτ κόβουμε σχέδια της αρεσκείας μας. Το αλείφουμε με λίγο νερό από την μία πλευρά και τα κολλάμε γύρω από το κέικ. Το υπόλοιπο μαρτσιπάν το πλάθουμε σε μακριά λωρίδα και το τυλίγουμε στο κέικ σαν κορδέλα.

  Preheat the oven in 170 degrees. Melt the chocolate in bain marie. In a mixer beat the butter with the icying sugar for 5 minutes till soft and creamy. Add one by one the eggs and then the melted chocolate and the flour.

 Empty the mixture in a circular mold (24 cm) and bake for 50-60 minutes till you sink a knife in the cake and there is no pastry remains on it. Leave it to cool. Spread the jam all around over the cake.We make the marzipan, separate it in 2 parts and make a sheet of marzipan 3 cm thick and cover with this all the cake. With the second part colour the marzipan with 2 colours and cut in shapes of your preference. With the leftover knead a cord and wrap it around the cake.

     Enjoy!

Σοκολάτα 56 η απόλυτη απόλαυση της σοκολάτας!

    Κατηφορίζοντας την Ερμού σε μια από τις βόλτες μου στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και έχοντας ακούσει για μια μικρή αλλά εξαιρετική σοκολατερί που βρίσκεται χαμηλά της οδού,θέλησα με την φίλη μου την Ηρώ να την επισκεφτούμε μιας και η διάθεση για σοκολάτα υπάρχει πάντα ειδικά αν είναι και καλής ποιότητας! Αφού λοιπόν αφιερώσαμε λίγη ώρα γιατί η φίλη μου ήθελε να κάνει κάποια απαραίτητα ψώνια (τί να κάνουμε έπρεπε να το υπομείνω και αυτό!), βρεθήκαμε μετά την Καπνικαρέα σε μια στοά ανακαινισμένη με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική   

που μόνο μια ταμπελίτσα στην αρχή της υποδήλωνε ότι στο βάθος υπήρχε ένας ζεστός χώρος που μπορούσε να απολαύσει κανείς τον καφέ του αλλά κυρίως την σοκολάτα.

    

   

Η ονομασία πρόδιδε και το που βρισκόταν, στον αριθμό 56 της Ερμού. Θελήσαμε παρά το κρύο να καθίσουμε στα έξω τραπεζάκια καθώς δεν υπήρχαν διαθέσιμα στο εσωτερικό του μαγαζιού και οι περισσότεροι προτιμούσαν την θαλπωρή ενός μικρού αλλά πολύ ιδιαίτερου χώρου διακοσμημένου με βιβλία και ρετρό κουτιά σοκολάτας δίνοντας σου την αίσθηση ότι εισβάλλεις σε μια ιδιωτική κουζίνα που αναδύονται μυρωδιές ζεστής σοκολάτας!

   Η ιδιοκτήτρια πολύ ευγενική μας εξήγησε ότι τα ροφήματα σοκολάτας φτιάχνονται με σοκολάτα Varhorna που είναι γνωστή για την ποιότητά της και την εξαίσια γεύση της. Είχε κάνει αμέτρητες παραλλαγές για να πετύχει την σωστή αναλογία σοκολάτας και αρωμάτων. Όταν επέλεξα  την μαύρη σοκολάτα με πάπρικα μου είπε ότι υπάρχει και η πιο πικάντικη  εκδοχή της  με τσίλι καθώς και πολλές άλλες επιλογές όπως η σοκολάτα Gianduja που επέλεξε η φίλη μου.

   Από την πρώτη γουλιά με κατάκλυσε η έντονη σοκολατένια γεύση με ελαφρές νότες πάπρικας και η  πηκτή και κρεμώδης υφή της δικαίωσε απόλυτα την επιλογή μας! Η ένταση της σοκολάτας άφηνε μια επίγευση για αρκετή ώρα που ικανοποιεί τους περισσότερους λάτρεις της σοκολάτας. Για αυτούς που επιθυμούν πιο απαλές γεύσεις, μεταξύ άλλων υπάρχει και η σοκολάτα Gianduja εξίσου γευστική και πιο παραμυθένια όπως μας την περιέγραψε η ιδιοκτήτρια που αποτελείται από πραλίνα φουντουκιού και είναι αρκετά πιο γλυκία από την προηγούμενη. Από ότι έμαθα η ιδιοκτήτρια διατηρεί δικές της φυτείες σοκολάτας στην Βενεζουέλα για να εγγυάται ότι η ποιότητα της σοκολάτας θα διατηρείται σε εξαιρετικό επίπεδο!

  Το προσωπικό ήταν ιδιαίτερα εξυπηρετικό και πρόσχαρο και σου έδινε την εντύπωση ότι βρίσκεσαι κάπου οικεία. Είναι ένας ωραίος χώρος για χαλάρωση  και ξεκούραση μετά από μια εξόρμηση για ψώνια στην Ερμού ή μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. 

  Σοκολάτα 56 λοιπόν, ένας χώρος που αξίζει να επισκεφτείτε για να δοκιμάσετε την σοκολάτα όπως πρέπει να είναι.

                                                       Γιώργος Γκεβρέκης

Μους λευκής σοκολάτας με καρύδα

Είναι μια πολύ εύκολη μους με λίγα και φθηνά υλικά που παρασκευάζεται γρήγορα και κυριαρχεί η χαρακτηριστική γεύση της καρύδας. Πρόσθεσα και λιωμένη κουβερτούρα από πάνω για να γίνει πιο λαχταριστή αν και επιβαρύνει με επιπλέον θερμίδες γι'αυτό είναι και προαιρετικό. Τελειώνει τέλεια ένα γεύμα χάρη στην απαλή γεύση του που καθαρίζει τον ουρανίσκο από τα κατάλοιπα του γεύματος.

    Γιώργος Γκεβρέκης

White chocolate mousse with coconut/ Μους λευκής σοκολάτας με καρύδα
Ingredients/ Υλικά :

180 gr white chocolate/ λευκή σοκολάτα
400 gr whipped cream/ κρέμα γάλακτος
1 tbsp icing sugar/ ζάχαρη (1 κουταλιά της σούπας)
1 cup coconut powder/ 1 κούπα καρύδα

Εκτέλεση

Λιώνουμε σε μπεν μαρί την σοκολάτα. Βάζουυμε την κρέμα να κρυώσει για 10 λεπτά στην κατάψυξη και μετά την χτυπάμε σε σαντυγί με την 1 κουταλιά ζάχαρη.
Μόλις η σοκολάτα γίνει χλιαρή την ανακατεύουμε με την σαντυγί και την καρύδα. Μοιράζουμε το μείγμα σε ποτήρια μέχρι την μέση. Προσθέτουμε ό'τι μας βρίσκεται για γαρνιτούρα όπως γλυκό του κουταλιού ή μαύρη σοκολάτα λιωμένη. Τα αφήνουμε στο ψυγείο να παγώσει.

Melt in ben marie the chocolate. Add the cream to cool in the fridge for 10 minutes and then whip it with the sugar. 
When the chocolate becomes tepid we stir the cream and the coconut. Share the the mixture in glasses till the middle.
For decoration we add melted black chocolate or whatever you want. Leave it to cool in the fridge

Σε μια σοκολατερί του Βερολίνου!

     Οι δρόμοι που λέτε με οδήγησαν στο Βερολίνο και μετά από ολιγόωρη πτήση βρέθηκαμε εγώ και οι φίλοι μου σε μία από τις μεγαλύτερες μητροπόλεις του κόσμου, την πρωτεύουσα της αρχιτεκτονικής bauhaus, των περίφημων Μουσείων της αλλά της λαχταριστής σοκολάτας της! Αφού λοιπόν περιηγηθήκαμε  στην περιοχή unter den Linden, με την πύλη του Βραδεμβούργου και το εντυπωσιακό κοινοβούλιο γνωστό γερμανιστί ως Reichstag και χαθήκαμε για ώρες στα μουσεία θαυμάζοντας τα εκθέματα του νησιού των Μουσείων, η φίλη μου η Ευαγγελία επέμενε (και δικαίως) να επισκεφτούμε μια τρομερή σοκολατερί στην περιοχή του Mitte που είχε πάει στην προηγούμενη επίσκεψή της και είχε ενθουσιαστεί!

  

 Η σοκολατερί αυτή βρισκόταν κοντά σε μια από τις ωραιότερες πλατείες του Βερολίνου την Gendamenmarkt και δεν χάσαμε την ευκαιρία να την επισκεφτούμε. Αφού λοιπόν κάναμε και μια βόλτα στην περιοχή ψάχνοντας για την πηγή της σοκολάτας, ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο Hilton βλέπουμε μπροστά μας ένα κτήριο σκούρο πράσινο που με χρυσά γυαλιστερά γράμματα έγραφε στην είσοδο Fassbender & Rausch. Χωρίς αμφιβολία ήμασταν στο σωστό μέρος από ό'τι μας επιβεβαίωσε και η Ευαγγελία!

    Στο εσωτερικό του επικρατούσε μια αίσθηση πολυτέλειας και ότι αν πρέπει να πας κάπου για να δοκιμάσεις σοκολάτα στο Βερολίνο, το κατάστημα αυτό είναι το πλέον κατάλληλο για λάτρεις της σοκολάτας όπως εμείς! Στα ράφια του υπήρχε μια απίστευτη ποικιλία από σοκολάτες σε κάθε μορφή από τρούφες και σοκολατάκια με αναρίθμητες παραλλαγές μέχρι παγωτά και σκόνη σοκολάτας για την παρασκευή ροφήματος σε τιμές αρκετά τσιμπημένες αλλά εδώ ισχύει η γνωστή ρήση ό'τι πληρώνεις παίρνεις καθώς η ποιότητα της σοκολάτας ήταν χωρίς αμφιβολία εξαιρετική.

  Από τα πιο εντυπωσιακά όμως "εκθέματα" του καταστήματος ήταν τα γλυπτά από σοκολάτα που το διακοσμούσαν με τα διασημότερα μνημεία του Βερολίνου όπως η πύλη του Βραδεμβούργου 

το γερμανικό κοινοβούλιο ( Reichstag)

                                                    η εκκλησία Kaiser Wilhem kirche

                            μέχρι και ο Τιτανικός στην πλήρη ανάπτυξή του σοκολατένιος!

                          ένας γλυκύτατος (κυριολεκτικά!) άγγελος να παίρνει τον υπνάκο του

και ένα ηφαίστειο σοκολάτας εν ενεργεία μάλιστα έβγαζε καυτή σοκολάτα!

   Από ό'τι ενημερώθηκα η σοκολατερί αυτή έχει παράδοση πάνω από 100 χρόνια καθώς ο Heinrich Fassbender το 1863 ξεκίνησε να φτιάχνει τρούφες και σοκολάτες σε ένα μαγαζί κοντά στην Gendamenmarkt και μάλιστα είχε επιλεχθεί ως βασικός παροχέας σοκολάτας της βασιλικής αυλής! Λίγο αργότερα το 1890 ο Wilhem Rausch άνοιξε το δικό του ζαχαροπλαστείο κατασκευάζοντας σοκολάτες υψηλής ποιότητας. Ήρθαν έτσι οι συγκυρίες λοιπόν και το 1899 οι δύο σοκολατιέ συνεργάστηκαν και ξεκίνησαν την επιχείρηση αυτή η οποία βρίσκεται ήδη στην τέταρτη γενιά της!

    Και οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ καθότι συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είναι ένα απλό κατάστημα σοκολάτας αλλά στον πάνω όροφο (στον οποίο ανεβήκαμε με ασανσέρ) υπάρχει ένα ζαχαροπλαστικό εστιατόριο αλλά και καφέ στο οποίο μπορούσαμε να παραγγείλουμε από μια πληθώρα γλυκισμάτων και ροφημάτων σοκολάτας ή μη. Ο χώρος ήταν ζεστός με γήινους χρωματισμούς του ξύλου που σου δίνει την αίσθηση ότι μπαίνεις σε ένα σοκολατένιο σπίτι!

    και αφού καθίσαμε στα αναπαυτικά μας καθίσματα ήρθε η ώρα της παραγγελίας και χωρίς δισταγμό δοκίμασα το περίφημο ρόφημα σοκολάτας τους με την συνοδεία μίας μους σοκολάτας σε μορφή πάστας με φύλλο χρυσού! Ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός που ικανοποίησε στο έπακρο τον ουρανίσκο μου. Η μους-πάστα ήταν πολύ απαλή στην υφή χωρίς να είναι υπερβολικά γλυκιά με μια λεπτή επίστρωση μαύρης σοκολάτας και φύλλου χρυσού σε μορφή σφαιρίδιου που την έκανε ιδιαίτερα θελκτική και στην όψη! Η σοκολάτα με μια γενναία ροζέτα σαντιγύ από πάνω ήταν απολαυστικότατη και με οδήγησε σε ένα σοκολατένιο όνειρο που δεν ήθελα να ξυπνήσω. Από την τζαμαρία  την γύρω περιοχή με την πλατεία την πολυσύχναστη πλατεία Gendamenmarkt και το ξενοδοχείο Hilton ήταν μια πολύ ωραία στιγμή του ταξιδιού μας!

     Αποχώρησα παίρνοντας μαζί μου ένα κουτί σοκολατάκια και ένα περίτεχνο κουτί με σκόνη σοκολάτας για ρόφημα θέλοντας να κρατήσω ζωντανή και στην επιστροφή μου την μαγεία της σοκολάτας όπως την έζησα στο Βερολίνο, μια πόλη γεμάτη ζωντάνια που συνδυάζει με μαεστρία την πρωτοπορία του μοντέρνου με την μοναδικότητα του κλασσικού με τρόπο τέτοιο που μόνο μια πόλη που έζησε τον διαχωρισμό ενός τείχους μπορεί.

  Μια κρουαζιέρα στον ποταμό Spree ήταν το επιστέγασμα μια απολαυστικής μέρας γεμάτης σοκολάτα και γλύκα!

                              http://www.fassbender-rausch.com/schokoladencafe.html

  
                                                            Gendamenmarkt

                                                    
                                                                   Ποταμός Spree

                                                                                               

                                                                    Γιώργος Γκεβρέκης

Ρολά κανέλας με σοκολάτα και καρύδια

      Τα ρολά κανέλας συνοδεύουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι και είναι πολύ νόστιμα και αφράτα σαν ψωμάκια ενισχυμένα με σοκολάτα και καρύδια! Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα στην προετοιμασία και αποτελούν ιδανική λύση για να πρωινό. Αν βρείτε στην αγορά και το marple syrup που προτείνει η συνταγή θα γίνουν εξαιρετικά και θα μελώσουν ακόμα καλύτερα. Μοιάζουν κάπως με τα ρολά κανέλας που φτιάχνουν γνωστά καταστήματα στην Αθήνα (ξέρετε ποια εννοώ) αλλά εδώ έχουμε τα σπιτικά έτοιμα από τα χεράκια σας μόλις βγήκαν απ'τον φούρνο απολαύστε τα!

                                                                                                       Γιώργος Γκεβρέκης

Cinnamon swirls/ Ρολά κανέλας με σοκολάτα και καρύδια
Υλικά
Για την ζύμη/for the dough :450 γρ. αλεύρι δυνατό/ strong white bread flour
2 κουτ.γλυκού κανέλα/ 2 tsp cinnamon
50 γρ.βούτυρο ανάλατο/ unsalted butter
50 γρ.μαύρη ζάχαρη/ καστανή ζάχαρη/ caster sugar
1 σακουλάκι ξερή μαγια/ 1 sachet dried yeast
1 κρόκος αυγού/ egg yolk
120 ml νερό/ water
60 ml γάλα/milk
45 ml μέλι/ marple syrup



Για την γέμιση/ for the filling :

40 gr ανάλατο βούτυρο/unsalted butter
50 gr μαύρη ζάχαρη/ muscovado sugar
175 gr θρυμματισμένη σοκολάτα/ chocolate chips
75 gr χοντροκομμένα καρύδια/ chopped walnuts


Εκτέλεση :

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το κοσκινισμένο αλεύρι με την κανέλα προσθέτοντας το βούτυρο έτσι ώστε να πάρει την υφή σαν από ψίχουλα ψωμιού.
Στην συνέχεια προσθέτουμε την ζάχαρη με την μαγιά. Αναμιγνύουμε τον κρόκο αυγού μέσα στο γάλα με το νερό και σιγά σιγά το προσθέτουμε στα στεγνά υλικά και ζυμώνουμε έτσι ώστε να γίνει μια απαλή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια.
Έπειτα ανοίγουμε την ζύμη σε ένα ορθογώνιο φύλλο 40Χ30 cm.

Για την γέμιση :
Απλώνουμε με το πινέλο την ποσότητα του λιωμένου βουτύρου και μετά απλώνουμε ισόποσα την μαύρη ζάχαρη τα chips σοκολάτας και τα χοντροκομμένα καρύδια.
Τέλος φτιάχνουμε ένα ρολό με την ζύμη και το κόβουμε σε 12 κομμάτια. Τα τοποθετούμε σε ένα σκεύος και τα αφήνουμε για 1 1/2 ώρα σε ένα θερμό μέρος μέχρι να φουσκώσουν. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 220 βαθμούς. Ψήνουμε τα ρολά για 20-25 λεπτά σε βουτυρωμένο ταψί μέχρι να ροδοκοκκινίσουν προσθέτουμε και το μέλι ή το σιρόπι όσο είναι ακόμα ζεστά και είναι έτοιμα αχνιστά 
και λαχταριστά να τα απολαύσετε!


Shift the flour and cinammon into a bowl,then rub in the butter with our fingertips until the mixture resembles coarse breadcrubs.

Stir in the sugar and yeast. In a jug or bowl, beat the egg yolk with the water and milk, then gradually stir in the dry ingredients.
Knead the dough on a lightly floured surface until smooth, then roll out to a rectangle measuring about 40x30 cm
For the filling, brush the dough all over with the melted butter and then springle evenly with the sugar, chocolate chips and chopped nuts.
Roll up the dough from one long side then cut in 12 slices. Pack close together in the tin, cuts sides up. Cover and leave in a warm place for about 1 1/2 hours, until well risen and springly. Preheat the oven to 220 degrees.

Bake for 20-25 minutes, until golden brown. Remove from the tin and cool on a wire rack. Brush with maple syrup ( or honey) while still warm. The swirls are ready to serve enjoy!

Τούρτα oreo

     Η συγκεκριμένη είναι μια πολύ εύκολη τούρτα βασισμένη στα γνωστά και πολυαγαπημένα μπισκοτάκια oreo. Δεν απαιτείται η κατασκευή παντεσπανιού οπότε φτιάχνεται με λίγα σχετικά υλικά και γρήγορα και συνιστάται για πάρτυ γενεθλίων και γιορτές γενικότερα και με μια ωραία διακόσμηση θα εντυπωσιάσετε τους καλεσμένους. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές γλυκών με τα συγκεκριμένα μπισκότα ( μέχρι και πρόσφατη εκπομπή στην τηλεόραση έχει εμπνεύσει η αφεντιά του) και πιστεύω πώς είναι μια αρκετά νόστιμη τούρτα και αρκετά ελαφριά ( κοινώς δεν είναι over dose σοκολάτας και σου δίνει την αίσθηση ότι τρως κάτι μπισκοτένιο και ανάλαφρο).
  Την συνταγή την μετέφρασα στα αγγλικά για να την καταλάβουν και οι μην ελληνόφωνοι φίλοι μας!


    Την τούρτα την κάναμε και στις " γλυκές αναζητήσεις" και ιδού τα αποτελέσματα!



http://www.youtube.com/watch?v=EoojUNgON0w&list=UUVkGHu7QvV6ar7o6Uw1p_bQ&index=1

                                                                                   Γιώργος Γκεβρέκης

Τούρτα Oreo/ Οreo cake

350 gr oreo cookies (and some more for the decoration)
1 liter fresh milk/ φρέσκο γάλα
130 gr corn flour150 gr sugar/ ζάχαρη
150 gr chocolate 50-55 % cocoa/ σοκολάτα 50-55 % κακάο

Smash the cookies in piecies with your hands and spread them in a circle form 24 cm pushing them till they're quite stiff and with the same thickness. Dilute the corn flour in the 1/3 of the milk .
Pour the rest of the milk in a saucepan, add the sugar and heat it in medium temperature till it's boiled.
Then turn it off and add the milk with the corn flour.
Reheat the saucepan turning down the heat. Stir the mixture continually till it's starts to thicken and turn down the heat.
Add the chocolate and stir till chocolate melts and the colour becomes chocolate like. Empty the cream on the form uppon the cookies.
Cover it with a parchment in order not to create a crust on the surface.Let it cool and put it in the fridge for a couple of hours, take out the form, decorate with cookies and you're done!

Ένα κέικ σκέτη κόλαση!

                                                          DEATH BY CHOCOLATE


         Με αυτόν τον προκλητικό τίτλο που προκαλεί σιελόρροια είναι πραγματικά δύσκολο να αντισταθείς και να μην φτιάξεις ένα κέικ που ξεχειλίζει σοκολατένια πανδαισία! Πήρα λοιπόν την απόφαση να το φτιάξω και δεν τον μετάνιωσα όπως και όσοι το δοκίμασαν και το απόλαυσαν πραγματικά. Η συνταγή  ήταν στα αγγλικά από ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο ζαχαροπλαστικής που είχα πάρει από το Λονδίνο ( "Chocolate and coffee bible") το οποίο παρέχει αρκετές πληροφορίες τόσο όσον αφορά τεχνικές ζαχαροπλαστικής και διακόσμησης όσο και την ιστορία της σοκολάτας ανά τους αιώνες.
    Η δυσκολία του συγκεκριμένου γλυκού ( το οποίο θα μπορούσα να το ονομάσω και mad cake από το αντίστοιχο αμερικάνικης προέλευσης κέικ) έγκειται στο ότι πρέπει να κόψουμε με μαχαίρι το κέικ σε 3 μέρη έτσι ώστε να απλώσουμε την κρέμα σοκολάτας οπότε υπάρχει κίνδυνος να μας σπάσει και να θρυμματιστεί. Σαν πιο εύκολη λύση μπορείτε να το χωρίσετε σε μόνο 2 μέρη και θα είναι εξίσου λαχταριστό πιστέψτε με! Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να χρησιμοποιήσετε ένα μαχαίρι αρκετά μεγάλο που να έχει μήκος τουλάχιστον όση είναι η διάμετρος του κέικ ή απλά με μια κλωστή ή σύρμα να διαπεράσετε το κέικ εγκάρσια. Η διαδικασία αυτή γίνεται αφού έχει κρυώσει καλά το κέικ και έχει σταθεροποιηθεί γιατί αλλιώς θα το τρώτε με το κουταλάκι το κέικ σας προειδοποιώ!
   Μια τελευταία συμβουλή είναι, επειδή το κέικ όπως το βλέπετε είναι φουλ στην σοκολάτα και θα λερωθείτε παντού όσο και αν προσέχετε, βάλτε μια ποδιά ή απλά μην φορέσετε και το τελευταία λέξης της μόδας συνολάκι σας και το κλαίτε μετά! Καλή επιτυχία και καλές βουτιές στην σοκολάτα!

                                                                                           Γιώργος Γκεβρέκης

Death by chocolate!

Ingredients

225 gr dark chocolate chopped into small pieces
115 gr unsalted butter
150 ml milk
225 gr muscovado (black) sugar
2 tsp vanilla extract
2 eggs seperated
150 ml sour cream
225 gr self raising flour
1 tsp baking powder


For the filling and topping

4 tbsp jam of your preference 
60ml brandy
400 gr chocolate chopped into small pieces
200gr unsalted butter
chocolate ganache for the decoration
  
Place the chocolate,butter and milk in a pan. Stir over a low heat until smooth.Remove from the heat,beat in the sugar and vanilla essence, then leave to cool slightly

Beat the egg yolks and cream in a bowl, then heat into the chocolate mixture. Sift the flour and baking powder over the surface and fold in.

Whisk the egg whites in a bowl until stiff. Stir about 2 tbsp of the white into the chocolate cake mixture to lighten it.Fold in the remaining whites usinf a metal spoon

Scrape the mixture into the prepared tinand bake for about 45 minutes.Then cool in the tin for 15 minutes
Invert the cake into a wire rack,remove the tin and set aside until completely cold.
Slicwe the cold cake across the middle to make 3 even sized layers. Make the filling.In a small tin warm the jam with 1 tbsp of the brandy the brush over two of the layers. Leave to set.
Place the remaining brandyi in a pan with the chocolate and butter. Heat gently stirring all the time until smooth. Pour into a bowl and cool until it begins to thicken.
Spread the bottom layer of the cake with half the chocolate filling, taking care not to disturb the jam.Top with the second layer jam side up and spread with the remaining filling. Top with the final layer and press lightly.
Leave to set,then spread the top and sides of the cake with the chococlate ganache.Decorate with chocolate curls, then dust the top of the cake with cocoa powder.
It's a really tasty recipie especially for those who love chocolate in large quantities!